Zorg en jeugdzorg

↵ Terug naar verkiezingsprogramma

Als je ziek bent of iemand in je omgeving is ziek, dan heb je hulp nodig en is al het andere onbelangrijk. Dan wil je erop kunnen rekenen dat jij of je naasten de juiste zorg, aandacht en liefde krijgen. Niet op basis van wie je bent, maar op basis van wat je nodig hebt.

De gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de jeugdzorg. Die taken zijn in 2015 naar de gemeente gegaan, maar helaas is dat niet met voldoende geld gebeurd. Hoe we daar in de gemeente mee omgaan, is een politieke keuze. De PvdA vindt dat het beperkte budget nooit een reden mag zijn om de zorg te leveren die iemand nodig heeft. Iedereen moet daarop kunnen rekenen. Het aantal mensen dat een beroep doet op maatschappelijke ondersteuning, jeugdzorg, inkomensondersteuning en re-integratie, zal de komende jaren naar verwachting eerder groter dan kleiner worden, mede onder invloed van de coronacrisis. Dit zal de discussie over de uitgaven voor het sociaal domein in de toekomst nog verder onder druk zetten.

Toch is goede zorg en ondersteuning helaas niet vanzelfsprekend. Ook niet in een rijk land als Nederland. Wie in armoede leeft, is vaker ongezond. Kinderen die in armoede opgroeien, hebben vaker een ongezonde levensstijl. Daar houden ze vaak hun hele leven last van. De cijfers zijn om stil van te worden: mensen met hoge inkomens leven in ons land gemiddeld 7,5 jaar langer dan die met lage inkomens. Het verschil in het aantal gezonde levensjaren is zelfs ruim 18 jaar. Voor de PvdA is dit onverteerbaar.

De mens moet centraal staan. Daarom praten we over hoe we de zorg zo goed mogelijk kunnen organiseren in onze gemeente. En zorgen we ervoor dat alle betrokken partijen zo veel mogelijk samenwerken voor goede zorg. Dit doen we op drie manieren:

(1) We zorgen voor een gemeente met een sterke sociale basisvoor iedereen. Dat doen we met goed onderwijs, met goede voorzieningen voor sport en cultuur, die voor iedereen toegankelijk zijn, met een groene omgeving, waar je een ommetje kan maken, en met goede voorzieningen. Strikt genomen is dat geen zorg, maar het is wel de manier om met elkaar gezond te blijven en hoe we het in Teylingen doen, zowel fysiek als mentaal.

(2) Voor collectieve hulp zijn er de wijkteams, en de jeugd- en gezinsteams. Voor mensen die even of langer wat meer begeleiding nodig hebben. Deze teams zijn dichtbij mensen georganiseerd, en bieden hulp en ondersteuning waar nodig.

(3) Voor individuele hulp hebben we voorzieningen die aansluiten bij een specifieke vraag of behoefte van een persoon of gezin.

Onze keuzes:

• Zorg moet voor iedereen beschikbaar, bereikbaar en betaalbaar zijn.

• Kinderen krijgen tijdig de juiste noodzakelijke zorg vanuit de gemeente, ook bij complexe zorg. Ouders krijgen waar mogelijk de regie over het gezinsplan. Hulpverleners krijgen de tijd om vanuit een vertrouwensrelatie samen te werken. Voor kinderen die echt niet thuis kunnen wonen, zoeken we bij voorkeur een liefdevol pleeggezin of gezinshuis. Kinderen die niet thuis wonen (ook kinderen in de vrouwenopvang) krijgen standaard een traumabehandeling.
• Professionals krijgen meer vertrouwen, door goede opleiding en certificering aan de voorkant. De tijdrovende en verspillende administratieve verantwoording aan de achterkant laten we afnemen. Er komt meer ruimte voor samenwerking in de jeugdhulp (jeugdzorg & Jeugd GGZ) in plaats van marktwerking en concurrentie. Gemeenten werken meerjarig samen op het gebied van de specialistische jeugdhulp en gebruiken standaarden zodat de administratie versimpelt.
• We geven meer prioriteit aan kwetsbare groepen. Zorgelijk is dat een aantal kwetsbare groepen aan het kortste eind lijkt te trekken. De noodklok wordt geluid voor de jeugdbescherming en jeugdreclassering, waarin jongeren in moeilijke situaties lang moeten wachten op hulp die ze hard nodig hebben. Voor mensen die voor hun werk afhankelijk zijn van sociale werkvoorzieningen, zijn de baankansen gedaald sinds invoering van de Participatiewet. Het sociaal domein is complex en het is vrijwel een onmogelijk opgave om een systeem te bedenken dat iedereen optimaal bedient. Er moeten keuzes gemaakt worden waarbij meer prioriteit worden gegeven aan de genoemde kwetsbare groepen. Wachtlijsten voor hulp aan jongeren, met name specialistische hulp van 3 tot 6 maanden zijn niet acceptabel.
• We zorgen ervoor dat de aanbieders van specialistische zorg een eerlijke prijs krijgen voor hun werk om te kunnen bestaan in plaats van uit het veld gejaagd te worden zoals nu in de zorg en onderwijs.
• Mensen wonen zo lang mogelijk thuis, ook in Teylingen. Tegelijkertijd zien we dat bij ouderen eenzaamheid en dementie vaker voorkomt. Dat dementie langer onontdekt blijft. Het bestrijden van eenzaamheid zien we als onze maatschappelijke opgave: liever elke week iemand, die langsgaat bij kwetsbare ouderen om te vragen hoe het gaat en wat er nodig is, dan dat we alles vertalen in een maximaal aantal uren huishoudelijke hulp.

Stem PvdA

Kies voor een duidelijk programma,
een ambitieus team en een eerlijker Teylingen.