Partijvernieuwing??

Na het enorme verlies van onze partij was het duidelijk: de PvdA werd gestraft voor de jarenlange bezuinigingen en de hardnekkige weigering of onvermogen van de top van de partij om zich te vernieuwen naar de 21^e eeuw. En dat terwijl de tekenen al een decennium lang duidelijk waren. Overal in Europa verliest de sociaaldemocratie, verliest links in het algemeen ten gunste van rechts-populistische en groene partijen. Tijd voor vernieuwing dus!

Recent heb ik mogen ervaren wat de vernieuwing van de PvdA nu precies betekent. Gelukkig ben ik in het bezit van een positieve instelling want anders zou een mens gierend aan de Prozac gaan. Stel: Je bent sinds maart 2018 fractievoorzitter voor je partij in een kleine gemeente. Je denkt voorafgaand aan de verkiezingen van maart 2018 dat je maar eens serieus aan de bak moet met je idealen, ervaring en kennis want je wilt je partij dienen en gelooft nog altijd in eerlijk delen en sterkste schouders. Je wordt fractievoorzitter in je gemeente.

Maar je wilt meer doen. Dus je neemt een stap en stelt je kandidaat voor de Eerste Kamer. Dan begint het gesodemieter definitief. Of je maar even een maatschappelijke indrukwekkende carrière wilt combineren met authentiek sociaaldemocratisch gedachtegoed, maatschappelijk draagvlak, uitstekend netwerk en liefst politieke en bestuurlijke ervaring. Laat je dat nou hebben, dat gaat dus goed. Om dit alles aan te tonen, moet je 100 handtekeningen van andere leden aanleveren en die handtekeningen moeten dan ook nog ‘live’ gezet zijn. Wacht even, je moet dus je maatschappelijke draagvlak en wortels in de samenleving aantonen met handtekeningen van leden die jou grotendeels niet kennen?? En wat tonen die handtekeningen dan aan, hoe goed je bent in handtekeningen ophalen op een of andere partijbijeenkomst van gelijkgezinden? Over met je rug met je vingers in je oren naar de samenleving staan gesproken!

Als klap op de vuurpijl mag je dat dan ook nog eens niet digitaal doen. Overal mag, sterker moet, je zaken digitaal regelen behalve bij de PvdA. Daar moet alles analoog. Echte handtekeningen, bij voorkeur per post of persoonlijk komen brengen. Nog net niet met paard en wagen. Nou vooruit mailen mag ook als het perse moet… Samenvattend: je hebt een fulltime baan (maatschappelijke carrière), politiek actief in je gemeente, vrijwilliger en je hebt ook nog iets van een leven ergens schijnt en van je partij mag je handtekeningen gaan ophalen op partijbijeenkomsten of deur tot deur. Wanneer je dat dan moet doen, dat vermelden ze er even niet bij. Dan maar advies vragen bij ervaren partijtijgers. En wat adviseren zij dan? Gewoon bij de deur gaan staan bij een bijeenkomst en handtekening vragen en je vrienden in de partij vragen hetzelfde te doen… Natuurlijk, nee dat is echt heel veelzeggend. Dit wordt dus gezien als representatieve steun door mijn partij?? Niet je kiezers die willen tekenen voor je kandidaatstelling, niet die mensen in je eigen netwerk die nooit PvdA hebben gestemd maar jou dolgraag willen steunen omdat ze vertrouwen hebben in je integriteit en wellicht PvdA gaan stemmen om die reden. Nee mijn partij wil handtekeningen van leden die mij niet kennen, die het geen zak zal interesseren wat ik ben en waar ik voor sta.

En daar stopt het nog niet. Al snel constateer je dat ex Tweede Kamer leden, die daar niet in zijn teruggekeerd door het verlies, zich dan nu maar gaan kandideren voor de Eerste Kamer en wel als lijsttrekker. Je denkt nog: het zal toch niet? Het zal toch niet zo zijn dat wie ook in de top van de partij denkt dat dat een goed plan is? Weer dezelfde gezichten, weer dezelfde processen, weer dezelfde carrousel van dezelfde mensen? Maar jawel hoor. Niets ten nadele van deze prima mensen maar het getuigt toch niet van enig zelfinzicht dat je maar door blijft gaan op de oude voet, met de oude mensen. Dus mijn geliefde PvdA wees toch eens moedig en vernieuw nu eens echt. Doe je ogen open voor de 21^e eeuw en laat zien dat je een progressief hart hebt!